حجت الاسلام اصغری در مراسم بزرگداشت درگذشت حاج حسین آقا ملک، بیان کرد: موقوفات ملک نماد روشن و بی‌بدیلی از وقف آگاهانه، هوشمندانه و مردمی است؛ وقفی که نه برای حرم یا نهاد خاص، بلکه صرفاً برای نیازهای مردم، انجام شده است.
در این مراسم که به مناسبت سالگرد درگذشت حاج حسین آقا ملک برگزار شد، حجت الاسلام اصغری با گرامی‌داشت یاد شهدا، امام راحل و همه واقفین رضوی، سخنان خود را با نگاهی به مفهوم عمیق وقف آغاز کرد و گفت: وقف، تداوم نیت انسان پس از مرگ است.
 اگر کسی بخواهد پس از مرگ هم نام و اثرش باقی بماند، وقف بهترین مسیر است؛ و ملک، نمونه بارز این تفکر بود.
وی بیان کرد: حاج حسین آقا ملک کسی بود که تقریباً تمام اموال خود را وقف مردم کرد. از پارک وکیل‌آباد، باغ ملی، اراضی فرهنگیان و هزاران هکتار زمین کشاورزی گرفته تا بیمارستان‌ها، کتابخانه‌ها و موزه‌ها، همه به نام امام رضا (ع) وقف شد تا، مردم از آن،بهره‌مند شوند.
حجت الاسلام اصغری، تأکید کرد: موقوفات ملک هیچ‌گاه به دارایی آستان قدس افزوده نشده، بلکه سازمان مستقلی با نظارت فرزندان ملک و با وظیفه مشخص اجرای نیت واقف، تشکیل شده است. 
وی، افزود: حتی در وقف‌نامه‌ها قید شده که در صورت منقضی شدن ناظرین خانوادگی، دادستان کل کشور باید به عنوان ناظر جانشین، وارد عمل شود.
مدیر توسعه وقف بنیاد بهره‌وری موقوفات آستان قدس رضوی، با اشاره به خاطره‌ای از امام خمینی (ره) گفت: زمانی که وزارت خارجه با مکان‌یابی کتابخانه و موزه ملک مخالفت داشت، امام صریحاً فرمودند :«اگر وزارت خارجه مشکل دارد، خودش منتقل شود. نیت واقف باید دقیقاً اجرا شود.»
حجت‌الاسلام اصغری با اشاره به تداوم سنت وقف در نسل‌های بعدی خاندان ملک، اظهار کرد: حسین‌علی سودمند، نوه حاج حسین آقا ملک، در سال ۱۴۰۱ به مشهد سفر کرد و اعلام داشت که قصد دارد تمام دارایی خود را وقف کند تا، همچون پدربزرگش، اثری ماندگار از خود، بر جای بگذارد.
وی ادامه داد: وقف‌های ملک در حوزه‌های سلامت، فرهنگ و معیشت امروز هم فعال‌اند. 
بیمارستان امام رضا(ع) در چناران، بیمارستان سجادیه در تربت‌جام و مراکز درمانی در کرمان و رفسنجان، همه از محل درآمد موقوفات ملک، تأمین شده‌اند.
 وی، تصریح کرد: ما موظفیم از این دارایی‌ها به ‌درستی حفاظت کنیم، بهره‌برداری اصولی از آنها داشته باشیم و اجرای دقیق نیات واقف را، تضمین کنیم.
حجت الاسلام اصغری، در پایان گفت: وقف، سرمایه‌ای برای همه نسل‌هاست. 
همان‌گونه که ملک  نیازهای جامعه را دید و پیش‌بینی کرد، امروز هم واقفان بسیاری، با اموال اندک اما نیت‌های بزرگ در همین مسیر قدم برمی‌دارند. وقف، پیوندی زنده میان گذشته، حال و آینده است، چشمه‌ای جاری که باید آن را، زنده نگه داشت.